The Effects of Intercropping Cotton (Gossypium hirsutum L.) With Soybean (Glycine max L.) on Yield and Some Agronomical Characteristics
Abstract views: 495
/ 
PDF downloads: 204
DOI:
https://doi.org/10.46291/ISPECJASvol5iss3pp741-749Keywords:
Agronomical characteristics, cotton, intercropping, soybeanAbstract
Cotton (Gossypium hirsutum L. ) and soybean (Glycine max L.) intercropping systems research was conducted in 2018 at Ege University Faculty of Agriculture. The research was conducted within the Field Crops Department in order to determine the effects of intercropping of cotton and soybean on yield and some agronomical characteristics. In this study, cotton ‘Lima’ variety and soybean ‘Mona’ variety were used as plant materials. Experiment was conducted in a RCBD (Randomized Complete Block Design) in four replication. Cotton and soybean planting patterns were; a) sole cotton (70 cm spaced single rows), b) sole cotton (105-35 cm spaced double rows strips), c) cotton intercropped with soybeans in a 1:1 row ratio (35 cm spaced rows), d) cotton intercropped with soybean in a 2:2 row ratio (35 cm spaced rows) and e) sole soybean (70 cm spaced rows). According to the average data that obtained from this study, plant height of cotton ranged between 65.25-72.85 cm, bolls plant-1 of cotton ranged between 9.00- 13.95, seed cotton yield ranged between 185.90- 471.00 kg da-1. Plant height of soyben ranged between 61.95-70.55 cm, seed yield of soybean ranged between 241.63-452.83 kg da-1. The best results in cotton were generally obtained from the sole cotton 105-35 cm spaced double rows strips and in soybean, obtained from sole soybean planting. It was determined that LER (Land Equivalent Ratio) value ranged between 1.15-1.55 at different planting systems. It was concluded that the cotton intercropped with soybean in a 2:2 row ratio would be useful.
Keywords: Agronomical characteristics, cotton, intercropping, soybean
References
Acar, F. 2015. Doğu geçit bölgesinde bazı soya (Glycine max L.) çeşitlerinin verim ve verim unsurlarının belirlenmesi. Bingöl Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, , 76s (Yayımlanmamış).
Anders, M.M., Potdar, M.V., Francis, C.A. 1996. Significance of lntercropping in Cropping Systems. Journal of the Dynamics of Roots and Nitrogen in Cropping Systems of the Semi-Arid Tropics, 1-18 pp.
Barış, M. 2016. Diyarbakır ekolojik koşullarında farklı ekim zamanı uygulamalarının bazı soya fasulyesi (Glycine max (L.) Merrill) çeşitlerinde verim ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, 114s (Yayımlanmamış).
Boydak, E. 1997. Haran Ovası şartlarında bazı soya (Glycine max L.) çeşitlerinin en uygun ekim zamanın belirlenmesi üzerine bir araştırma. Harran Üniversitesi, Doktora Tezi, 108s (Yayımlanmamış).
Caihong, Y., Qiang, C., Guang, L., Fuxue, F., Li, W. 2015. Water use efficiency of controlled alternate irrigation on wheat/faba bean intercropping. African Journal of Agricultural Research, 10(48): 43-48.
Çopur, O. 1999. Harran Ovası koşullarında farklı ekim zamanlarının, pamukta (Gossypium hirsutum L) çiçeklenme, verim, verim unsurları ve erkencilik kriterlerine etkisi üzerinde bir araştırma. Harran Üniversitesi, Doktora Tezi, 192s (Yayımlanmamış).
Dolapçı, F. 2012. Kahramanmaraş koşullarında bazı soya [Glycine max L. (Merill)] çeşitlerinin verim ve verim unsurlarının belirlenmesi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, 61s (Yayımlanmamış).
Erbil, E. 2020. Evaluation of some advanced soybean (Glycine max. L.) lines in terms of yield and quality properties in Şanlıurfa second crop conditions. ISPEC Journal of Agricultural Sciences, 4(2): 272-284.
Erdoğdu, İ. 2004. Farklı sıralara ekilen mısır ve soya bitkisinde ekim oranlarının bazı bitkisel özellikler ve yem verimine etkileri, Ankara Üniversitesi, Doktora Tezi, 109s (Yayımlanmamış).
Huňady, I., Hochman, M. 2014. Potential of legume-cereal intercropping for increasing yields and yield stability for self-sufficiency with animal fodder in organic farming. Czech Journal of Genetics and Plant Breeding, 50(2): 185–194.
Kakaç, H. 2018. Şanlıurfa - suruç ovası koşullarında farklı pamuk (Gossypium hirsutum L.) genotiplerinin verim ve lif kalite özelliklerinin belirlenmesi. Harran Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, 79s (Yayımlanmamış).
Karademir, E., Karademir, Ç., Ekinci, R. 2007. Pamukta erkencilik, verim ve lif teknolojik özelliklerin kalıtımı. Tarım Bilimleri Dergisi, 17(2): 67-72.
Karagül, E.T., Ay, N., Meriç, Ş., Huz, E. 2011. Ege Bölgesi’nde ana ürün olarak yetiştirilen bazı soya genotiplerinin verimi, verim öğeleri ve nitelikleri üzerinde bir araştırma. Anadolu, J. of AARI, 21(2): 59–66s.
Karasu, A., Öz, M., Göksoy, A.T. 2002. Bazı soya fasulyesi [Glycine max (l.) merill] çeşitlerinin bursa koşullarına adaptasyonu konusunda bir çalışma. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 16(2): 25-34.
Kebebew, S. 2014. Intercropping soybean (Glycine max L. Merr.) at different population densities with maize (Zea mays L.) on yield component, yield and system productivity at mizan teferi. Journal of Agricultural Economics, Extension and Rural Development, 1: 121-127.
Khan, M.B., Khaliq, A. 2004b. Production of soybean (Glycine max L.) as cotton based ıntercrop. Journal of Research Science, 15: 79-84.
Khan, M.B., Akhtar, M., Khaliq, A. 2001. Effect of planting patterns and different ıntercropping systems on the productivity of cotton (Gossypium hirsutum L.) under ırrigated conditions of faisalabad. Journal of Agriculture & Biology, 3: 432-435.
Khargkharate, V.K., Kadam, G.L., Pandagale, A.D., Awasarmal, V.B., Rathod, S.S. 2014. Studies on kharif legume ıntercropping with bt cotton under rainfed conditions. Journal of the Cotton Research, 28: 243-246.
Kızılgeçi, F., Öztürk, F., Eliçin, A.K., Tazebay Asan, N. 2021. The physiological parameters which measured in different growing stages of ıı. crop soybean cultivars [Glycine max (L.) Merrill]. ISPEC Journal of Agricultural Sciences, 5(1): 100-106.
Köken, İ. 2017. Ege bölgesine uygun pamuk çeşitlerinde verim ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. Ege Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, 78s (Yayımlanmamış).
Lithourgidis, A.S., Dordas, C.A., Damalas, C.A., Vlachostergios, D.N. 2011. Annual Intercrops: An alternative pathway for sustainable agriculture. Australian Journal of Crop Science, 5: 396-410.
Machado, S. 2009. Does ıntercropping have a role in modern agriculture?. Journal of Soil and Water Conservation, 64: 55-57.
Mert, M. 2015. Ana ürün koşullarında bazı soya hat ve çeşitlerinin aksaray bölgesine adaptasyonu üzerine çalışmalar. Ege Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, 62s (Yayımlanmamış).
Mousavi, S.R., Eskandari, H. 2011. A General overview on ıntercropping and ıts advantages in sustainable agriculture. Journal of Applied Environmental and Biological Sciences, 1: 482-486.
Oad, F.C., Siddiqui, M.H., Buriro, U.A. 2007. Agronomic and economic ınterference between cotton Gossypium hirsutum L. and pigeon pea Cajanus cajan L. Journal of Agronomy, 6: 199-203.
Öner, F., Aykutlu, H.M. 2017. Mısır (Zea mays L. indendata) ve soya (Glycine max. L merr) karışık ekim yöntemlerinin bazı agronomik özelliklere etkileri. Uluslararası Tarım ve Yaban Hayatı Bilimleri Dergisi (UTYHBD), 3(2):100- 107.
Polat, D. 2015. İkinci ürün yetiştirme koşullarında farklı ekim zamanlarının bazı pamuk (Gossypium hirsutum L.) çeşitlerinde verim ve verim unsurlarına etkisi, Harran Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, 97s (Yayımlanmamış).
Preston, S. 2003. Intercropping Principles and Production Practices, https://www.iatp.org/sites/default/files/Intercropping_Principles_and_Production_Practi.htm
Raseduzzaman, M., Jensen, E.S. 2017. Does ıntercropping enhance yield stability in arable crop production?. A Meta-Analysis. European Journal of Agronomy, 91: 25–33.
Sabancı, İ. 2015. Mısır-Soya birlikte üretim şekillerinin bazı agronomik özelliklere etkisi. Adnan Menderes Üniversitesi, Doktora Tezi, 123s (Yayımlanmamış).
Sadık, F.G. 2016. ikinci ürün koşullarında ekim sıklığının pamuğun (Gossypium hirsutum L.) verim, verim unsurları ve lif özellikleri üzerine etkisi. Adnan Menderes Üniversitesi. Yüksek Lisans Tezi, 71s (Yayımlanmamış).
Sincik, M., Oral, H.S., Göksoy, A.T., Turan, M. 2008. Farklı soya fasulyesi (Glycine max L. Merr.) hatlarının bursa ekolojik koşullarında bazı verim ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 22 (1): 55-62.
Solidaridad, 2016. Cotton and food security the case for smallholder and company collaboration, solidaridad, Netherlands, 10p.
Wegier, A., Alavez, V., Piñero, D. 2016. Cotton: traditional and modern uses. Journal of the Ethnobotany of Mexico, 439-454.
Yaramancı, H. 2009. Farklı sıra üzeri ekim mesafelerinin soya fasulyesinde
(Glycine max L. Merril) verim ve verim unsurları üzerine etkisi. Ordu Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, 58s (Yayımlanmamış).
Yetgin, S.G. 2008. Çukurova bölgesinde ana ürün koşullarında bazı soya çeşit
ve hatlarının verim ve tarımsal özelliklerinin belirlenmesi. Çukurova Üniversitesi, Yüksek Lisans
Tezi, 65s (Yayımlanmamış).
Yıldırım, A., İlker, E. 2018. Ege bölgesi’nde ikinci ürün koşullarında bazı soya çeşit ve hatlarının verim ve agronomik özellikleri ile kalite özelliklerinin belirlenmesi. Adnan Menderes Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 15(2):1-
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2021 ISPEC Journal of Agricultural Sciences
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
