Investigation of First Crop Bean Varieties in Kahramanmaraş Conditions
Abstract views: 359
/ 
PDF downloads: 312
DOI:
https://doi.org/10.46291/ISPECJASvol5iss4pp984-990Keywords:
First crop, bean, yieldAbstract
This study, was conducted in the first crop bean growing period in 2018 to examine the suitability of 11 bean varieties to Kahramanmaraş ecological conditions. In the research, of bean varieties the flowering day duration, physiological maturity period, plant height, number of branches per plant, number of pods per plant, pod ratio, pod length and yield per decare were investigated. It has been determined that there are statistically significant differences between the examined features. The highest grain yield in bean varieties was 312.17 kg da-1 with Akman 98 variety, the lowest grain yield (142.15 kg da-1) and the shortest flowering day (48.25 days) of the Aras 98 variety, the shortest physiological maturity period of the Akman 98 variety ( 107.00 days), Karacaşehir 98 variety has the highest number of pods per plant (15.77 units plant-1), Yunus 90 variety has the longest plant height (33.77 cm), Alberto variety is the first pod height (16.95 cm), Önceler 98 variety had the highest number of branches per plant (8.30 units plant-1), Göynük 98 variety had the highest pod length (11.02 cm).
References
Akçin, A. 1988. Yemeklik tane baklagiller. Konya: Selçuk Üniversitesi Yayınları.
Akdağ, C., Düzdemir, O. 2001. Türkiye kuru fasulye (Phaseolus vulgaris L.) gen kaynaklarının karakterizasyonu: I. bazı morfolojik ve fenolojik özellikleri. G.O.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi, 18(1): 95-100.
Anlarsal, A.E., Yücel C., Özveren, D. 1998. Çukurova koşullarında bazı fasulye (Phaseolus vulgaris L.) çeşitlerinde tane verimi ve verimle ilgili özellikler ile bu özellikler arası ilişkilerin saptanması. Turk J Agric For., 24:19–29.
Anonima, 2018. Kahramanmaraş Meteoroloji Müdürlüğü.
Anonimb, 2018. Toprak analizleri. KSÜ Ziraat Fakültesi Laboratuvarı.
Bozoğlu, H., Gülümser, A. 1999. Kuru fasulyede (Phaseolus vulgaris L.) bazı tarımsal özelliklerin korelasyonları ve kalıtım derecelerinin belirlenmesi. Türkiye 3. Tarla Bitkileri Kongresi, 15-18 Kasım, Adana pp.360-365.
Bozoğlu, H., Gülümser, A. 2000. Kuru fasulyede (Phaseolus vulgaris L.) bazı tarımsal özelliklerin genotip çevre interaksiyonları ve stabilitelerinin belirlenmesi üzerine bir araştırma. Turkish Journal of Agriculture Forestry, 24: 211-220.
Cancı, H., Bozkurt, M., Kantar, F., Yeken, MZ., Özer, G., Çiftçi,V. 2019. Batı Anadolu fasulye genetik kaynaklarının biyolojik çeşitliliğinin araştırılması ve karakterizasyonu. KSÜ Tarım ve Doğa Dergisi, 22 (Eksayı):251-263.
Ceyhan, E., Önder, M., Kahraman, A. 2009. Fasulye genotiplerinin bazı tarımsal özelliklerinin belirlenmesi. Selçuk Üniversitesi Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi, 23(49): 67-73.
Kaçar, O., Çakmak, F., Çöplü, N., Azkan, N. 2004. Bursa koşullarında bazı kuru fasulye çeşitlerinde (Phaseolus vulgaris L.) bakteri aşılama ve değişik azot dozlarının verim ve verim unsurları üzerine etkisinin belirlenmesi. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 18(1): 207-218.
Karaduman, B. 2011. Kuzey Doğu Anadolu Bölgesi'nden toplanan fasulye genotiplerinin fenolojik özellikleri ve verim unsurlarının araştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
Karataş, A., Büyükdinç, D.T., İpek.A., Yağcıoğlu, M., Sönmez, K., Ellialtıoğlu, Ş. 2017. Türkiye’de fasulyede yapılan morfolojik ve moleküler karakterizasyon çalışmaları. Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi, 10 (1):16-27.
Mishra, S.N., Dash, S.N. 1991. Variability for quantitative characters in french bean (Phaseolus vulgaris L.) plant. Breeding Abstracts, 63 (1): 64-78.
Özdemir, S. 2002. Yemeklik tane baklagiller. İstanbul: Hasad Yayıncılık, 142s.
Pekşen, E. 2005. Samsun koşullarında bazı fasulye (Phaseolus Vulgaris L.) genotiplerinin tane verimi ve verimle ilgili özellikler bakımından karşılaştırılması. OMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 20(3):88-95.
Pekşen, E., Gülümser, A. 2005. Bazı fasulye (Phaseolus vulgaris L.) genotiplerinde verim ve verim unsurları arasındaki ilişkiler ve path analizi. OMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 20(3): 82-87.
Petrova, S.D., Desheva, G.N. 2016. Path coefficient and correlation analyses of quantitative characters in Chickpea (Cicer arietinum). Phytologia Balcanica, 22: 243-246.
Singh, R.J., Chung, G.H., Nelson, R.L. 2007. Landmark research in legumes. Genome, 50: 525-537.
Sosyal, S., Uçar, Ö., Erman, M. 2020. Siirt ili ekolojik koşullarında DAP (Diamonyumfosfat) gübresi dozlarını Nohut ( Cicer arietinum L.)’un tane verimi ve bazı verim özelliklerine etkileri. ISPEC Tarım Dergisi. 4(4): 834-842.
Sözen, Ö., Özçelik. H., Bozoğlu, H. 2012. Batı Karadeniz Bölgesi’nden toplanan fasulye (Phaseolus vulgaris L.) popülasyonlarındaki biyo çeşitliliğin belirlenmesi. Tarım Bilimleri Araştırma Dergisi, 5 (1): 59-63.
TUİK, 2020. Türkiye İstatistik Kurumu, www.tuik.gov.tr, (Erişim Tarihi: 01.08.2020).
Uçar, Ö. 2019. Nohut yetiştiriciliğinde organik madde içeren gübrelerin önemi. ISPEC Tarım Bilimleri Dergisi, 3(1): 116-127.
Ülker, M., Ceyhan, E. 2008. Orta Anadolu ekolojik şartlarında yetiştirilen fasulye (Phaseolus vulgaris L.) genotiplerinin bazı tarımsal özelliklerinin belirlenmesi. S.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi, 22 (46): 77-89.
Vasic, M.A., Vujicic, B.L., Tepic, A.N., Varga, J.M.G., Sumic, Z.M. 2009. Dietary fiber content in some dry beans. APTEFF, 40(2009): 1-220.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2021 The copyright of the published article belongs to its author.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
