Using Barley as Companion Crop in Forage Pea Cultivation
Abstract views: 501
/ 
PDF downloads: 338
DOI:
https://doi.org/10.46291/ISPECJASvol6iss2id292Keywords:
Forage pea, intercropping, hay yield, quality, competition, profitabilityAbstract
This study was carried out to determine the effect of using barley “B” companion crop in forage pea “FP” cultivation on forage yield and quality in yozgat ecological conditions during 2013-2014 and 2014-2015 vegatation periods. Plants were grown as monocrop and legumes + cereals mixtures with six different seeding rates (100FP% + 10B%, 100FP% + 20B%, 100FP% + 30B%, 100FP% + 40B%, 100FP% + 50B%, and 100FP% + 60B%, respectively). The experiment was arranged in randomized blocks design with three replications. In the study, hay yield, protein yield, acid detergent fiber (ADF), neutral detergent fiber (NDF), relative feed value (RFV), potassium (K), phosphorus (P), calcium (Ca) and magnesium ( Mg) contents were determined. Besides, it was calculated that the land equivalent ratio (LER) and profitability analyzes of mixtures. The hay yield renged between 570.1-1114.4 kg/da. The highest RFV was determined as sole forage pae (129.08) and mixtures of 100FP% + 30B% (118.60). The LER of mixtures was ranged between 1.05-1.56, and all mixtures were found to be advantageous (LER>1.0) compared to sole forage pea and barley. The highest profitability on both hay yield and meat with bone was obtained from the mixture of 100FP%YB + 30B% (533.3 ve 2216.3 TL/da). It was determined that adding barley to forage pea improves hay yield and quality. Accordingly, it is appropriate to intercropping by adding 30% barley to 100% forage pea in Yozgat ecological conditions.
References
Açıkgöz, E., Çakmakçı, S. 1986. Bursa koşullarında adi fiğ ve tahıl karışımlarının ot verimi ve kalitesi üzerinde araştırmalar. Uludağ Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, 5: 65-73.
Açıkgöz, E. 2001. Yem Bitkileri. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü. Uludağ Üniversitesi Vakfı Yayınları, s.584.
Akman, N., Tuncel, E., Tüzemen, N., Kumlu, S., Özder, M., Ulutaş, Z. 2010. Türkiye sığırcılık işletmelerinin yapısı ve geleceğin sığırcılık işletmeleri. Ziraat Mühendisliği VII. Teknik Kongresi içinde, 11-15 Ocak, Ankara s: 651-66.
Aksoy, İ., Nursoy, H. 2010. Vejetasyonun farklı dönemlerinde biçilen macar fiği buğday karışımının besin madde komposizyonu, rumende yıkılım özellikleri in vitro sindirilebilirlik ve rölatif yem değerinin belirlenmesi. Kafkas Üniversitesi Veterinerlik Fakültesi Dergisi, 16(6): 925-931.
Albayrak, S., Mut, Z., Töngel, M. Ö., Güler, M. 2004. Tritikalede korelasyon ve path analizi kullanılarak yeşil ot verimi ile ilişkili karakterlerin belirlenmesi. Bitkisel Araştırma Dergisi 1: 21-24
Anonim, 1971. Nutrient requirements of beef cattle. N.A.S. Washinton D.C., p. 55.
Asçı, Ö.Ö., Acar, Z., Arıcı, Y.K. 2015. Hay yield, quality traits ınterspecies competition of forage pea – triticale mixtures harvested at different stages. Turkish Journal of Field Crops 20(2): 166-173.
Aydın, D., Tosun, F. 1991. Samsun ekolojik şartlarında yetiştirilen adi fiğ+bazı tahıl türlerinde farklı karışım oranlarının kuru ot verimine, ham protein oranına ve ham protein verimine etkisi üzerinde bir araştırma. Türkiye 2. Çayır Mera ve Yem Bitkileri Kongresi 28-31 Mayıs, İzmir, s: 332-340.
Aydın, İ., Uzun, F. 2005. Nitrogen and phosphorus fertilization of rangelands affects yield, forage quality and the botanical composition. European Journal of Agronomy, 29: 33-37.
Çimrin, K.M., Karaca, S., Bozkurt, M.A. 2001. Fiğ+arpa karışımlarında gübrelemenin otun verim ve kimyasal kompozisyonuna etkisi. Tarım Bilimleri Dergisi, 7(4): 32-36.
Erdoğdu, İ., Altınok, S., Genç, A. 2013. Farklı sıralara ekilen mısır ve soya bitkisinde ekim oranlarının bazı bitkisel özellikler ve yem verimine etkileri. Biyoloji Bilimleri Araştırma Dergisi, 6(1): 6-10.
Ghanbari–Banjar, A., Lee, H.C. 2003. Intercropped wheat (Triticum aestivum L.) and bean (Vicia faba L.) as a whole crop forage: Effect of harvest time on forage yield and quality. Grassand Forage Science, 5: 28–36.
Göçmen, N., Özaslan-Parlak, A. 2017. Yem bezelyesi ile arpa, yulaf ve tritikale karışım oranlarının belirlenmesi. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 5(1): 119–124.
Gülümser, E. 2016. Orta Anadolu koşullarında Macar fiği+tahıl karışımlarının ve arkasından ekilen silajlık mısırın verim ve kalitesinin belirlenmesi. Doktora tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Samsun.
Gülümser E., Acar, Z. 2017. Biçim zamanı ve tohum oranlarının macar fiği tahıl karışımlarının bazı kalite özellikleri üzerine etkisi. Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi, 31(2): 14-21.
Gülümser, E., Başaran, U., Çopur Doğrusöz, M., Mut, H. 2017. Baklagil yem bitkisi tahıl karışımların ot kalitesi üzerinde ekim oranlarının etkisi. Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi, 31(3): 37-45.
İptaş, S., Yılmaz, M. 1999. Tokat şartlarında yetiştirilen değişik Macar fiği+tritikale karışım oranlarının verim ve kaliteye etkileri. Ege Tarımsal Araştırma Dergisi, 9(2): 105-113.
Karaca, S., Çimrin, K.M. 2002. Adi Fiğ (Vicia sativa )+arpa (Hordeum vulgare L.) karışımında azot ve fosforlu gübrelemenin verim ve kaliteye etkileri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarım Bilimleri Dergisi, 12(1): 47-52.
Karaer, M., Gülümser, E., Mut, H., Gültaş, H.T. 2021. Ana ürün silajlık mısır yetiştiriciliğinde sulama suyu kullanım etkinliği ve ekonomik analiz ISPEC Tarım Bilimleri Dergisi, 5(3): 652-658
Kızılşimşek, M., Adem, E. 2000. Yem bitkilerini karışım olarak yetiştirmelerde alan eşdeğerlik oranı, rekabet indeksi ve besin sağlama indeksi. Fen ve Mühendislik Dergisi 3(1), 14-22.
Kidambi, S.P., Matches, A.G., Gricgs, T.C. 1989. Variability for Ca, Mg, K, Cu, Zn and K/(Ca+Mg) ratio among 3 wheat grasses and sainfoin on the southern high plains. Journal of Range Management, 42: 316-322.
Kördikanlıoğlu, E., Gülümser, E. 2021. Bilecik koşullarında ikinci ürün olarak yetiştirilebilecek silajlık mısır çeşitlerinin belirlenmesi. ISPEC Tarım Bilimleri Dergisi 5(4): 927-938.
Kökten, K., Çeliktaş, N., Atış, İ., Hatipoğlu, R., Tükel, T. 2003. Çukurova kıraç koşullarında ekim sıklığı ve karışım oranının fiğ+tritikale karışımında ot verimi ve kalitesine etkilerini üzerinde bir araştırma. Türkiye 5. Tarla Bitkileri Kongresi, 13-17 Ekim, Diyarbakır, s: 58-63.
Mut, Z., Ayan, I., Mut, H. 2006. Evaluation of forage yield and quality at two phenological stages of triticale genotypes and other cereals grown under rainfed conditions. Bangladesh Journal of Botany, 35(1): 45-53.
Mut, Z., Akay, H., Erbas Köse Ö.D. 2015. Hay yield and quality of oat (Avena sativa L.) genotypes of world wide origin. International Journal of Plant Production, 9(4): 507-522.
Rohweder, D.A., Barnes, R.F., Jorgeson, N. 1978. Proposed hay grading standards based on laboratory analyses for evaluating quality. Journal of Animal Science, 47: 747-759.
Sabancı, C.O., Baytekin, H., Balabanlı, C., Acar, Z. 2010. Yem bitkileri üretiminin artırılması olanakları. Ziraat Mühendisliği VII. Teknik Kongresi 11-15 Ocak, Ankara s: 343-360.
Soya, H., Avcıoğlu, R., Çelen, A. E., Sabancı, İ. 1991. Kimi tek yıllık baklagil yem bitkilerinin hasat kalıntıları ile toprak verimliliğine katkıları. Türkiye 2. Çayır – Mer’a Yem bitkileri Kongresi 28-31 Mayıs, İzmir, s: 416-423.
Taş, T. 2010. Harran Ovası koşullarında farklı ekim sıklıklarında yetiştirilen mısırda (Zea mays L. indentata) değişik büyüme dönemlerinde yapılan hasadın silaj ve tane verimine etkisi. Yüksek lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana.
Tosun, F. 1974. Baklagil ve buğdaygil yem bitkileri kültürü. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, No: 8, Erzurum.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 The copyright of the published article belongs to its author.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
