Farklı İnci Darısı (Pennisetum glaucum (L.) R. Br.) Genotiplerine Ait Tohumların Bazı Morfolojik ve Fizyolojik Özelliklerinin Belirlenmesi
Özet Görüntüleme: 481
/ 
PDF İndirme: 381
DOI:
https://doi.org/10.46291/ISPECJASvol6iss1pp64-71Anahtar Kelimeler:
İnci darısı, Pennisetum glaucum (L.) R. Br., Tohum özellikleri, Tohum boyutlarıÖzet
İnsan ve hayvan beslenmesinde tahıllar en önemli besin kaynaklarından birisidir. Tahılların üretim miktar ve kalitesini arttırmak için pek çok araştırma yapılmaktadır. Son zamanlarda yaşanılan iklimsel değişiklikler sebebiyle tahıl üretiminde yaşanabilecek problemleri ön görerek gerekli önlemlerin ele alınması üreticiler için girdi maliyetlerini düşürmeye olumlu yönde etki edecektir. Bu sebeple tahıl üretimde tarımsal mekanizasyon uygulamalarının önemi de artmaktadır. Bu çalışma, Bingöl Üniversitesi Ziraat Fakültesi Biyosistem Mühendisliği ve Tarla bölümlerine ait laboratuvarlarda 2019-2020 yıllarında yürütülmüştür. Araştırmada, beş farklı inci darısı (Pennisetum glaucum (L.) R. Br.) genotiplerine (Ashara, Heveahri, Salix, Bitkileri White ve Yellow) ait tohumlar incelenmiş; bu tohumların morfolojik (şekil-boyut, yüzey alan, ortalama aritmetik ve geometrik çap, küresellik ve bin tane ağırlığı) ve fizyolojik (çimlenme oranı ve çimlenme zamanı) özellikleri belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlar SPSS v.22 istatistik programında p<0.05 önemlilik düzeyinde değerlendirilmiştir. Çalışmada elde edilen verilere göre; beş farklı inci darısı genotipine sahip tohumların tamamının orta ve oval bir forma sahip olduğu, ortalama 0.325 mm uzunluk, 0.230 mm genişlik, 0.062 mm2 yüzey alan ve 7.005 g bin tane ağırlığında oldukları saptanmıştır. Araştırma sonunda, farklı genotiplere sahip inci darısı tohumlarına ait bazı morfolojik ve fizyolojik özellikler belirlenmiştir. Elde edilen verilerin, tarımsal mekanizasyon, tohum ıslah ve tohum teknolojisi gibi alanlarda değerlendirilmesi, üreticilerin girdi maliyetlerinin azaltılması ve erozyon kontrolüne katkı sağlayacağı sonucuna ulaşılmıştır.
Referanslar
Alayunt, FN. 2000. Biyolojik malzeme bilgisi. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Makineleri Bölümü Ders Kitabı, Ege Üniv. Ziraat Fak. Yayınları No: 541.
Andrews, D.J., Kumar, K.A. 1992. Pearl millet for food, feed, and forage. Adv. Agron. 48: 89-139.
Bidinger, F.R., Rai, K.N. 1989. Photoperiodic response of paternal lines and F1 hybrids in pearl millet. Indian Journal of Genetics and Plant Breeding, 49: 257-264.
BNF (British Nutrition Foundation). 2004. Nutritional aspects of cereals. London: BNF.
Burton, G.W. 1983. Breeding pearl millet. Plant Breeding Reviews, 1: 162-182.
Dendy, DAV. 1995. Sorghum and the millets: Production and importance. p:11-26 in: Sorghum and Millets: Chemistry and Technology. D. A. V. Dendy, ed. AACC International: St. Paul, MN
Devi, PB., Vijayabharathi, R., Sathyabama, S., Malleshi, N.G., Priyadarisini, V.B. 2011. Health benefits of finger millet (Eleusine coracana L.) polyphenols and dietary fiber: a review. Journal of Food Science and Technology
Dumanoğlu, Z., Geren, H. 2020. An investigation on determination of seed characteristics of some gluten-free crops (Amarantus mantegazzianus, Chenopodium quinoa Willd., Eragrostis tef [Zucc] trotter, Salvia hispanica L.). Turkish Journal of Agriculture-Food Science and Technology. 8(8): 1650-1655.
Dumanoğlu, Z., Çaçan, E., Kökten K. 2021. Korunga (Onobrychis viciifolia Scop.) genotiplerine ait tohumların fiziksel özelliklerinin belirlenmesi. Journal of Anatolian Environmental and Animal Sciences. 6(1): 18-24.
Dumanoğlu, Z., Ekren, S. 2021. A Research on determination of some physical and physiological properties of tobacco seeds (Nicotiana tabacum L.) from different harvest years. 3rd International Conference on Food, Agriculture and Veterinary.(19-20 June/İzmir) Proceeding Book. Ed: Behçet Kır and Seyithan Seydosoğlu. ISSN:978-625-7720-43-4.
Dumanoğlu, Z., Öztürk, G. 2021. A research on improving seed quality (pelleting) in true potato of 101(Nif) genotype. Fresenius Enviromental Bulletin (30) p:10983-10988.
FAO. 2011. Grassland Index. A searchable catalogue of grass and forage legumes. FAO, Rome, Italy.
Fribourg, HA. 1995. Summer annual grasses. Forages an Introduction to Grassland Agriculture. An Introduction to Grassland Agriculture. 5th ed. Iowa State Press:Ames, Eds. R. Barnes, C. J. Nelson, M. Collins, and K. Moore, 1: 463-472.
Gill, K.S. 1991. Pearl millet and improvement. Indian council of agricultural Research, New Dalhi.
IBM Corp. Released. 2013. IBM SPSS Statistics for Windows, Version 22.0. Armonk, NY: IBM Corp.
International Rules for Seed Testing (ISTA). 2007. International Seed Testing Association, Seed Germination Testing Rules, New York
Jukanti, AK., Laxmipathi Gowda, CL., Rai, KN., Manga, VK., Bhatt, RK. 2016. Crops that feed the world 11. Pearl Millet (Pennisetum glaucum L.): an important source of food security, nutrition and health in the arid and semi-arid tropics. Food Security, 8(2): 307-329.
Hernández, A.J.A., Zavala, G.F., Martínez, G.M.A., Jasso, CHC., Ventura, RE., Durán, L.K. 2007. Tecnología para producir forraje de mijo perla en San Luis Potosí. Folleto para Productores No 3. Instituto Nacional de Investigaciones Forestales, Agrícolas y Pecuarias. Campo Experimental San Luis. México.
Hannaway, D.B., Larson C. 2004. Forage fact sheet: pearl millet (Pennisetum americanum). Oregon State University, Corvallis, OR.
Kara, M. 2012. Biyolojik ürünlerin fiziksel özellikleri, Atatürk Üniv. Ziraat Fakültesi Yayınları No: 242.
Khairwal, I.S., Rai K.N., Diwakar B., Sharma Y.K., Rajpurohit B.S., Nirwan B., Bhattacharjee R. 2007. Pearl millet: Crop management and seed production Manual. Patancheru 502 324, Andhra Pradesh, India: International Crops Research Institute for the Semi-Arid Tropics. 104 pp.
Kumar, K.A. 1989. Pearl millet: Current status and future potential. Outlook on Agriculture 18:46–53.
Mohsenin, N.N. 1970. Physical Properties of Plant and Animal Materials. Gordon and Breach Science Publishers.
Mweuet, B.M., Akuja, T.E., Mburu, M.W. 2016. Performance of six pearl millet (Pennisetum glaucum (L.)R.Br) varieties in the semi – arid Kitui County of Kenya. International Journal of Agricultural Research and Review, 4(3): 514-521.
Panaud, O. 2006. Foxtail millet. In K. Chittaranjan (Ed.), Cereals and millet Berlin/Heidelberg: Springer, pp. 325–332.
Ribadiya, TR., Savalia, SG., Vadaliya, BM., Davara, MA. 2018. Effect of salinity on yield, yield attributes and quality of pearl millet (Pennisetum glaucum L.) varieties. International Journal of Chemical Studies, 6(6): 878-882.
Singh, B.R., Singh, D.P. 1995. Agronomic and physiological responses of sorghum, maize and pearl millet to irrigation. Field Crops Research, 42: 57-67.
Saleh, ASM., Zhang, Q., Chen, J., Shen, Q. 2013. Millet Grains: Nutritional quality, processing, and potential health benefits. Comprehensive Reviews in Food Science and Food Safety.12: 281-295.
Seydoşoğlu, S., Avcıoğlu, R., 2014. Effect of harvesting stage and rate of cutting on te yield and yield related properties of shrub-medic (Medicago arborea). Turkısh Journal of Agriculturaland Natural Sciences. 1(1):10-16.
Taylor, J.R, Schober, T.J., Bean, S. 2006. Novel and non-food uses for sorghum and millets. Journal of Cereal Science, 44: 252-271.
Upadhyaya, H.D., Reddy, K.N., Sastry, DVSSR. 2008. Regeneration guidelines: pearl millet. In: Dulloo ME, Thormann I, Jorge MA and Hanson J, editors. Crop specific regeneration guidelines [CD-ROM]. CGIAR System-wide Genetic Resource Programme, Rome, Italy. 9 pp.
Yağcıoğlu, A. 2015. Ürün işleme, Ege Üniversitesi Yayınları Ziraat Fakültesi Yayın No: 517, Genişletilmiş 2. Baskı.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2022 ISPEC Journal of Agricultural Sciences
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
