Tokat-Kazova Ekolojik Koşullarında Farklı Sıra Arası ve Tohumluk Miktarlarının Yonca (Medicago sativa L.)'da Ot Verimi Üzerine Etkileri
Özet Görüntüleme: 599
/ 
PDF İndirme: 392
DOI:
https://doi.org/10.46291/ISPECJASvol4iss2pp22-35Anahtar Kelimeler:
Yeşil ot verimi, tohumluk miktarı, yonca, sıra arası, bitki boyuÖzet
Bu araştırma Tokat-Kazova ekolojik koşullarında farklı sıra arası ve tohumluk miktarlarının yoncada ot verimine etkisini belirlemek amacıyla 2014-2016 yılları arasında yürütülmüştür. Araştırmada Bilensoy-80 yonca çeşidinde, dört farklı sıra aralığında (15, 30, 45 ve 60 cm) altı farklı tohumluk miktarı (0.5, 1.0, 1.5, 2.0, 2.5 ve 3.0 kg/da) incelenmiştir. Deneme tesadüf bloklarından bölünmüş parseller deneme deseninde dört tekerrürlü olarak yürütülmüş, sıra aralığı ana parsellere, tohumluk miktarları ise alt parsellere yerleştirilmiştir. Araştırmadan elde edilen iki yıllık ortalama sonuçlara göre, en yüksek yeşil ot verimi (9 456.1 kg/da), 15 cm sıra arası ve 2.5 kg/da tohumluk miktarı uygulamasından elde edilirken, en yüksek ana sap çapı (3.20 mm) 15 cm sıra arası ve 0.5 kg/da tohumluk miktarı uygulamasından, en yüksek bitki boyu ise (80.4 cm) 30 cm sıra arası ve 0.5 kg/da tohumluk miktarı uygulamasından elde edilmiştir. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre, Tokat- Kazova ekolojik koşullarında yoncadan yüksek ot verimi alabilmek için 15 cm sıra arası mesafesi ve 2.5 kg/da tohumluk miktarı ile yetiştirilmesinin uygun olacağı sonucuna varılmıştır.
Referanslar
Açıkbaş, S., Albayrak, S. ve Türk, M., 2017. Doğal vejetasyondan toplanan bazı yonca (Medicago Sativa L.) genotiplerinin ot verim ve kalitelerinin belirlenmesi. Türkiye Tarımsal Araştırmalar Dergisi. 4: 155–162.
Anonim, 2001. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Tohumluk Tescil ve Sertifikasyon Merkezi Müdürlüğü. Yonca Türleri (Medicago L. Species) Tarımsal Değerleri Ölçme Denemeleri Teknik Talimatı. Ankara.
Anonim, 2014. Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Toprak Bilimi ve Bitki Besleme Bölümü Toprak Analiz Laboratuvarı. Tokat.
Anonim, 2018. Türkiye İstatistik Kurumu.
Avcıoğlu, R., Hatipoğlu, R. ve Karadağ, Y., 2009. Yem bitkileri. Buğdaygil Yem bitkileri ve Diğer Familyalardan Yem bitkileri, Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Tarımsal Üretim ve Geliştirme Genel Müdürlüğü, İzmir, 843, İzmir.
Başbağ, M., 1994. GAP koşullarında farklı sıra arası ve sıra üzeri mesafelerinin yonca (Medicago sativa L.)’nın tohum verimine etkisi üzerinde bir araştırma. (Doktora Tezi). Çukurova Üniversitesi. Fen Bilimleri Enstitüsü. Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Adana, 65s.
Caddel, J., Huhnke, R., Stritzke, J. ve Johnson, G. 2017. Alfalfa Stand Establishment.
Carmer, S. G. ve Jackobs, J. A. 1963. Establishment and Yield of Late-Summer Alfalfa Seedings as Influenced by Placement of Seed and Phosphate. Journal of the Arizona Academy of Science, Vol. 9, No. 2. pp. 47-50.
Chocarro, C. ve Lloveras, J. 2015. The Effect of Row Spacing on Alfalfa Seed and Forage Production Under Irrigated Mediterranean Agricultural Conditions. Grass Forage Science. 70:651–660.
Erdel, B. 2017. Bursa ekolojik koşullarında bazı yonca (Medicago sativa L.) çeşitlerinin ot verimi ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Uludağ Üniversitesi. Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Ana Bilim Dalı. Bursa, 62s.
Gökalp, S., Yazici, L., Çankaya, N. ve İspirli, K. 2017. Bazı yonca (Medicago sativa L.) çeşitlerinin tokat-kazova ekolojik koşullarında ot verimi ve kalite performanslarının belirlenmesi. Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 34, 114–127.
Gündel, F.D., Karadağ, Y. ve Çınar, S. 2014. Çukurova ekolojik koşullarında bazı sıcak mevsim baklagil yem bitkilerinin verim, kalite ve adaptasyonu üzerine bir araştırma. Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Derg. 31: 10–19.
Hatipoğlu, R., Anlarsal A., Tükel T. ve Efe A. 1989. Çukurovanın kıraç koşullarında yoncanın (Medicago sativa L.) farklı tohumluk miktarlarının bazı önemli özelliklere etkisi üzerinde bir araştırma. Çukurova Üniversitesi. Ziraat Fakültesi Dergisi , cilt.4, ss.129-134, 1989.
İnal, N., 2015. Kırşehir koşullarında bazı yonca (Medicago sativa L.) çeşitlerinin verim ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. Yüksek lisans tezi, Ahi Evran Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Ana Bilim Dalı, Kırşehir, 54 s.
Karadağ, Y., İptaş, S., Kır, H. ve Akbay, S. 2011. Tokat- Kazova koşullarında bazı yonca (Medicago sativa L.) çeşitlerinin verim ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. IX. Türkiye Tarla Bitkileri Kongresi, 12-15 Eylül 2011, Bursa.
Mermer, A. 2000. Farklı sıra aralığı ve tohumluk miktarı uygulamalarının iki yonca ( Medicago sativa L.) çeşidinde (bilensoy ve ladak) ot ve tohum verimine etkileri. Atatürk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitiüsü, Tarla Bitkileri Ana Bilim Dalı. Erzurum, 195 s.
Radovic, J., Sokolović, D. and Marković, J. Alfalfa-Most Important Perennıal Forage Legume in Animal Husbandry. Biotechnology in Animal Husbandry 25 (5-6), p 465-475, Institute for Animal Husbandry, Belgrade-Zemun UDC 633.31.
Rashidi, M., Zand, B. Abbassi, S. 2010. Seeding rate effect on seed yield and yield components of Alfalfa (Medicago sativa). Journal of Agricultural and Biological Science. Vol. 5, No. 3. 1990-6145.
Sarraj, W.M. 1989. Effect of Variety and Seeding Rate on Establishment and Productivity of Alfalfa Sown in Autumn. Journal of Agronomy and Crop Science, 159: 34-40.
Tosun, F. 1974. Baklagil ve Buğdayggil Yem Bitkileri Kültürü. Atatürk Üniversitesi Yayınları. Erzurum.
Volenec, J.J., Cherney, J.H. ve Johnson, K.D. 1987. Yield Components, Plant Morphology, and Forage Quality of Alfalfa as Influenced by Plant Population1. Crop Sci. 27, 321.
Yeşil, M., Şengül S. 2009. Türkiye’nin değişik yörelerinden toplanan yonca ekotiplerinin bazı morfolojik özelliklerinin belirlenmesi üzerine bir araştırma. Alınteri Zirai Bilimler Dergisi.16 (B):1-6
Yılmaz, M., F., İnal, İ., Kara, R., Dalkılıç, A. Y. ve Avcı, M. 2015. Kahramanmaras şartlarında farklı ekim sıklıklarının yoncada (Medicago sativa L.) ot ve tohum verimi üzerine etkileri. XI. Türkiye Tarla Bitkileri Kongresi, 07-10 Eylül 2015, Çanakkale.
Yurtsever, N. 2011. Deneysel İstatistik Metotlar Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Tagem Toprak Gübre ve Su Kaynakları Merkez Araştırma Enstitüsü Yayınları, No.121/56 2.Baskı 264-271 s., Ankara
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2020 Yayımlanan makalenin telif hakları yazarına aittir.
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
