Gelemen Üçgülünün (Trifolium meneghinianum Clem.) Farklı Gelişme Dönemlerine Ait Kaba Yem Kalitesi
Özet Görüntüleme: 226
/ 
PDF İndirme: 130
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.10208320Anahtar Kelimeler:
Gelemen üçgülü, gelişme dönemi, kaba yem, kaliteÖzet
Bu çalışmada gelemen üçgülünün (Trifolium meneghinianum Clem.) tomurcuklanma, çiçeklenme ve bakla bağlama dönemlerine ait bazı kalite özelliklerinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Çalışmada ham protein (HPO), asit deterjanda çözünmeyen lif (ADF), nötr deterjanda çözünmeyen lif (NDF), potasyum (K), fosfor (P), kalsiyum, (Ca), magnezyum (Mg), kondanse tanen (KT), toplam fenolik (TF), toplam flavonoid (TFL), radikal kovucu aktivite (DPPH) içerikleri belirlenmiştir. En yüksek HPO tomurcuklanma döneminden (% 17.78) en düşük ise tohum bağlama (%12.29) döneminden alınmıştır. Gelemen üçgülünün ortalama K, P, Ca ve Mg içeriklerini sırasıyla % 1.75, % 0.38, % 1.18 ve % 0.28 olmuştur. En yüksek KT % 1.93 ile bakla bağlama, en düşük ise %1.06 ile tomurcuklanma döneminde tespit edilmiştir. Bitkinin tomurcuklanma, çiçeklenme ve bakla bağlama dönemlerinde ortalama TF, TFL ve DPPH içerikleri sırasıyla 19.08 mg GA g-1, 162.71 mg QE g-1 ve % 67.72 olarak tespit edilmiştir. Sonuç olarak bitkinin tomurcuklanma ve çiçeklenme dönemi incelenen kalite özellikler bakımından, bakla bağlama dönemine göre daha üstün performans göstermiştir. Bitkide belirlenen sekonder bileşikler ise hayvan sağlığı ve beslenmesi açısından yeterli olmuştur. Ayrıca bitkide belirlenen özellikler ileride yapılacak çalışmalara ışık tutacak niteliktedir.
Referanslar
Acar, Z., Tan, M., Ayan, İ., Önal Aşçı, Ö., Mut, H., Başaran, U., Gülümser, E., Can, M., Kaymak, G., 2020. Türkiye’de Yem Bitkileri Tarımının Durumu ve Geliştirme Olanakları. Türkiye Ziraat Mühendisleri IX. Teknik Kongresi, Kongre Bildiriler Kitabı, 13-17 Ocak, Ankara.
Arvouet-Grand, A., Vennat, B., Pourrat, A., Legret, P., 1994. Standardisation d`un extrait de propolis et identification desprincipaux constituants. Journal de pharmacie de Belgique, 49: 462-468.
Barry, T.N., 1987. Secondary compounds of forages. In, Hacker JB, Ternouth JH (Eds), Nutrition of Herbivores. Academic Press, Sydney, 91-120.
Bate-Smith, E.C., 1975. Phytochemistry of proanthocyanidins. Phytochemistry, 14(4): 1107-1113.
Cole, E., 2020. Understanding your forage test. (http:// extension.missouri.edu/webster/documents/resources/agriculture/UnderstandingYourForageTest.pdf), (Erişim tarihi: 13.04.2020).
Çankaya, N., İspirli, K., Alay, F., 2013., Samsun Ekolojik Şartlarında Gelemen Üçgülü (Trifolium meneghinianum Clementi) Ekotiplerinin Performanslarının Belirlenmesi. 10. Tarla Bitkileri Kongresi, Kongre Bildiriler Kitabı, 10-13 Eylül, Konya.
Dykes, L., Rooney, L.W., Waniska, R.D., Rooney, W.L., 2005. Phenolic compounds and antioxidant activity of sorghum grains of varying genotypes. Journal of Agricultural and Food Chemistry, 53(17): 6813-6818.
Gezer, K., Duru, M.E., Kıvrak, I., Turkoglu, A., Mercan, N., Turkoglu, H., Gulcan, S., 2006. Free-Radical Scavenging Capacity and Antimicrobial Activity of Wild Edible Mushroom From Turkey. African Journal of Biotechnology, 5(20): 1924-1928.
Kaya, Ş., 2008. Kaba yemlerin değerlendirilmesinde göreceli yem değeri ve göreceli kaba yem indeksi. Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi, 1(1): 59–64.
Kaymak Bayram, G., Gülümser, E., Can, M., Ayan, İ., Acar, Z., 2022. Bituminaria bituminosa (L.) CH Stirt. genotiplerinin farklı gelişme dönemlerinde kaba yem kalitesi. ISPEC Tarım Bilimleri Dergisi, 6(3): 511-519.
Kidambi, S.P., Matches, A.G., Griggs, T.C., 1989. Variability for Ca, Mg, K, Cu, Zn and K/Ca+Mg ratio among 3 wheat grassess and sainfoin on the southern high plains. Journal of Range Management, 42: 316-322.
Kumar, S., Pandey, A.K., 2013. Chemistry and biological activities of flavonoids: an overview. The Scientific World Journal, 162750.
Kumbasar, F., 2015. Gelişme dönemlerine göre Bituminaria bituminosa L. genotiplerinde verim ve kalite özelliklerinin değişimi. Yüksek Lisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Samsun.
Manga, İ., Acar, Z., Ayan, İ., 2003. Baklagil Yem Bitkileri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ders Kitabı No: 7, Samsun.
Öztürk, Y.E., Gülümser, E., 2023. Forage yield, nutritional value and phytotrepic traits of hops (Humulus lupulus L.). ISPEC Journal of Agricultural Sciences, 7(2): 350-358.
Saraçoğlu, Z., 2023. Gelemen üçgülü ve tek yıllık çimde ot verimi ve besin içeriği yönünden uygun karışım oranının belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Samsun Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Samsun.
Tajeda, R., Mcdowell, F.G., Conrad, J.H., 1985. Mineral element analyses of various tropical forages in Guatemala and their relationship to soil concentrations. Nutrition Reports International, 32: 313 – 324.
Xiao, J., Kai, G., Yamamoto, K., Chen, X., 2013. Advance in dietary polyphenolsas α-glucosidases inhibitors: a review on structureactivity relationship aspect. Critical Reviews in Food Science and Nutrition, 53(8): 818-836.
Yavuz, T., Sürmen, M., Albayrak, S., Çankaya, N., 2012. Forage yield and quality of Gelemen clover (Trifolium meneghinianum Clem.) lines. Turkish Journal of Field Crops, 17(1): 46-50.
Zhan, J., Liu, M., Su, X., Zhan, K., Zhang, C., Zhao, G., 2017. Effects of alfalfa flavonoids on the production performance, immune system, and ruminal fermentation of dairy cows. Archive of Asian-Australasian Journal of Animal Sciences, 30(10): 1416-1424
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2023 Yayımlanan makalenin telif hakları yazarına aittir.
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
