Farklı Lokasyonlarda Yetiştirilen Mısıra Mikrobiyal Gübre Uygulamasının Etkisi: I. Verim ve Verim Unsurları


Özet Görüntüleme: 166 / PDF İndirme: 113

Yazarlar

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.10813331

Anahtar Kelimeler:

Zea mays, tane verimi, mikrobiyal gübre, lokasyon

Özet

Biyogübreler, sürdürülebilir tarım ve ekonomik üretim için gerekli bitki besin maddelerinin desteklenmesi yanında sağlıklı ürün yetiştiriciliği ve çevreci olmaları ile de önemli bir rol oynamaktadır. Bu araştırma, Bilecik ve Eskişehir lokasyonlarında iki mısır çeşidine Azotobacter chrococcum ve Azotobacter vinelandii bakterilerini içeren mikrobiyal gübrenin beş farklı dozunun [0 (Kontrol), 50, 100, 150 ve 200 ml] verim ve bazı verim unsurlarına etkisini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Çalışmada incelenen özellikler; bitki boyu, ilk koçan yüksekliği, koçan uzunluğu, koçan çapı ve tane verimidir. Uygulanan mikrobiyal gübre dozuna göre Bilecik ve Eskişehir lokasyonunda incelene özellikler arasında önemli farklılıklar olduğu tespit edilmiştir. Uygulanan mikrobiyal gübre dozlarına göre Bilecik lokasyonunda bitki boyu 249.00 (G5) ile 276.37 (G3) cm, ilk koçan yüksekliği 71.90 (G5) ile 89.37 (G3) cm, koçan uzunluğu 19.35 (G5) ile 20.37 (G3) cm, koçan çapı 51.23 (G1) ile 51.66 (G3) mm ve tane verimi 1557.16 (G5) ile 1692.83 (G4) kg da-1 arasında değişmiştir. Eskişehir lokasyonunda ise bitki boyu 259.51 (G1) ile 279.98 (G3) cm, ilk koçan yüksekliği 75.93 (G5) ile 91.90 (G3) cm, koçan uzunluğu 20.42 (G1) ile 21.52 (G2) cm, koçan çapı 50.92 (G1) ile 52.35 (G3) mm ve tane verimi 1513.83 (G1) ile 1686.00 (G4) kg da-1 arasında değişmiştir. Her iki lokasyonda da en yüksek tane verimi sırasıyla G4 (200 ml da-1) ve G3 (150 ml da-1) uygulama dozlarında elde edilmiştir.      

Referanslar

Aghanejad, M., Mahfoozi, S., Sharghi, Y., 2015. Effects of late season drought stress on some physiological traits. yield and yield components of wheat genotypes. Biological Forum-An International Journal, 7(1): 1426-1431.

Ahmad, M.F., Saxena, S.K., Sharma, R.R., Singh, S.K., 2004. Effect of azotobacter chroococcum on nutrient uptake in amrapali mango under high density planting. Indian Journal of Horticulture, 61(4): 348-349.

Alori, E.T., Babalola, O.O., 2018. Microbial inoculants for improving crop quality and human health in Africa. Frontiers in Microbiology, 9: 2213.

Anonim., 2023. Türkiye İstatistik Kurumu (https://www.tuik.gov.tr/), (Erişim Tarihi: 10.10.2023).

Ayrancı, R., Sade, B., 2004. Konya ekolojik şartlarında yetiştirilebilecek atdişi melez mısır (Zea mays L. indentata Sturt.) çeşitlerinin belirlenmesi. Bitkisel Araştırma Dergisi, 2(1): 6-14.

Coşkun, Y., Coşkun, A., Koşar, İ., 2014. Bazı at dişi mısır çeşitlerinin Harran ovası ikinci ürün koşullarına adaptasyonu. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi, 1(4): 454-461.

Çakmakçı, R., 2005. Bitki gelişimini teşvik eden Rizobakterilerin tarımda kullanımı. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, (1): 97-107.

Çetin, A., Soylu, S., 2021. Mısırda verim ve verim unsurları yönüyle genotip x çevre interaksiyonunun belirlenmesi. Bahri Dağdaş Bitkisel Araştırma Dergisi, 10(1): 40-56.

Doğan, S., Acıbuca, V., Doğan, Y., 2020. II. Ürün mısır çeşitlerinde organik ve inorganik gübre uygulamasının verim ve kaliteye etkisi ile ekonomik analizi. Uluslararası Tarım ve Yaban Hayatı Bilimleri Dergisi, 6(3): 592-604.

Doğanlar, C., 2018. Farklı lokasyonlarda yetiştirilen bazı melez mısır çeşit adaylarının verim ve verim öğelerinin belirlenmesi. Doktora Tezi, Bursa Uludağ Üniversitesi Fen bilimleri Enstitüsü, Bursa.

Duvick, D.N., 2005. The contribution of breeding to yield advances in maize (Zea mays L.). Advances in Agronomy, 86: 83-145.

Filiz, Y., Topal, N., 2021. Bazı mısır (Zea mays L. indentata Sturt.) çeşitlerinde hümik asit ve solucan gübresinin bazı verim ve kalite unsurlarına etkileri. Erciyes Tarım ve Hayvan Bilimleri Dergisi, 4(1): 11-19.

Gül, İ., Akıncı, C., Baytekin, H., 1998. Diyarbakır koşullarında ikinci ürün olarak yetiştirilen mısır çeşitlerinde verim ve bazı tarımsal karakterler ile karakterler arasındaki ilişkilerin saptanması. Harran Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, 2(3): 31-40.

İdikut, L., Ekinci, M., Gençoğlan, C., 2020. Hibrid mısır çeşitlerinin koçan özellikleri ve tane kalite kriterleri. Nevşehir Bilim ve Teknoloji Dergisi, 9(2): 142-153.

Kan, A., 2011. Konya koşullarında yetiştirilen sert mısırda (Zea mays L. var. indurata sturt.) organik ve inorganik gübrelerin verim ve bazı agronomik karakterlere etkisi. Bitkisel Araştırma Dergisi, 2: 1-5.

Kapar, H., Öz, A., 2006. Bazı mısır çeşitlerinin orta Karadeniz bölgesinde performanslarının belirlenmesi. Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi, 21(2): 147-153.

Kuşvuran, A., Nazlı, R., 2014. Orta Kızılırmak havzası ekolojik koşullarında bazı mısır (Zea mays L.) çeşitlerinin tane mısır özelliklerinin belirlenmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi, 24(3): 233-240.

Kökten, K., Akçura, M., 2017. Performances of hybrid dent maize cultivars in Bingöl conditions. Süleyman Demirel University Journal of Natural and Applied Sciences, 21(1): 261‐265.

Li, T., Qu, J., Tian, X., Lao, Y., Wei, N., Wang, Y., Hao, Y., Zhang, X., Xue, J., Xu, S., 2020. Identification of ear morphology genes in maize (Zea mays L.) using selective sweeps and association mapping. Frontiers in Genetics, 11: 747.

Llamelo, N., Bulalin, S.P., Pattung, A., Bangyad, S., 2016. Effect of different biofertilizers applied as supplemental foliar spray on the growth and yield of corn (Zea mays L.). Asia Pacific Journal of Multidisciplinary Research, 4(4): 119-125.

Marngar, E., Dawson, J., 2017. Effect of biofertilizers, levels of nitrogen and zinc on growth and yield of hybrid maize (Zea Mays L.). International Journal of Current Microbiology and Applied Sciences, 6(9): 3614-3622.

Martinez-Toledo, M.V., Gonzalez-Lopez, J., De La Rubia, T., Moreno, J., Ramos-Cormenzana, A., 1988. Grain yield response of zea mays (hybrid AE 703) to Azotobacter chroococcum H23. Biology and Fertility of Soils, 6: 352-353.

Meena, M.D., Tiwari, D.D., Chaudhari, S.K., Biswas, D.R., Narjary, B., Meena, A.L., Meena, R.B., 2013. Effect of biofertilizer and nutrient levels on yield and nutrient uptake by maize (Zea mays L.). Annals of Agri-Bio Research, 18(2): 176-181.

Meng, Q.F., Hou, P., Wu, L., Chen, X.P., Cui, Z.L., Zhang, F.S., 2013. Understanding production potentials and yield gaps ın ıntensive maize production in China. Field Crops Research, 143: 91-97.

Öktem, A., Toprak, A., 2013. Çukurova koşullarında bazı atdişi mısır genotiplerinin verim ve morfolojik özelliklerinin belirlenmesi. Harran Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 17 (4): 15-24.

Öztürk, A., Büyükgöz, A., 2021. Trabzon iline ait bazı yerel mısır popülasyonlarının agronomik performansları. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 52(1): 67-80.

Saruhan, V., Şireli, H.D., 2005. Mısır (Zea mays L.) bitkisinde farklı azot dozları ve bitki sıklığının koçan, sap ve yaprak verimlerine etkisi üzerine bir araştırma. Harran Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 9(2): 45-53.

Shirkhani, A., Nasrolahzadeh, S., 2016. Vermicompost and Azotobacter as an ecological pathway to decrease chemical fertilizers in the Maize, Zea Mays. Biosci Biotechnol Research Communications, 9(3): 382-390.

Sughra, M.G., Simair, A.A., Dahot, M.U., Khaskheli, A.J., 2010. Growth and yield response of Zea mays to different treatments of biofertilizers. Pakistan Journal of Biotechnology, 7(1-2): 109-115.

Şahin, M., Kara, B., 2021. Farklı tane renkli cin mısır popülasyonlarının verim ve koçan özellikleri. Türk Bilim ve Mühendislik Dergisi, 3(1): 1-4.

Taş, T., 2020. Bazı Atdişi hibrit mısır (Zea mays indentata Sturt) çeşitlerinin tane özellikleri ile tane verimi arasındaki ilişkilerin belirlenmesi. ISPEC Journal of Agricultural Sciences, 4(2): 222-233.

Torun, M., Koycu, C., 1996. A study on nitrogen requirement of some corn cultivars grown at çarşamba plain. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 11: 1-15.

Ünlü, H., 2008. Organik domates yetiştiriciliğinde çiftlik gübresi, mikrobiyal gübre ve bitki aktivatörü kullanımının verim, kalite ve bitki besin maddeleri alımına etkisi. Doktora Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Isparta.

Yardımcı, Ö., 2019. Azot fikse eden asembiyotik bakterilerin mısır tarımında, toprakta ve bitkide besin maddeleri içeriklerine ve bazı agronomik özellikler üzerine etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Manisa Celal Bayar Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Manisa.

İndir

Yayınlanmış

2024-03-26

Nasıl Atıf Yapılır

DAĞ, F. ., MUT, Z. ., & ERBAŞ KÖSE, Özge D. (2024). Farklı Lokasyonlarda Yetiştirilen Mısıra Mikrobiyal Gübre Uygulamasının Etkisi: I. Verim ve Verim Unsurları. ISPEC Tarım Bilimleri Dergisi, 8(1), 72–80. https://doi.org/10.5281/zenodo.10813331

Sayı

Bölüm

Makale