The Effect of Planting Time Applications on Yield and Yield Properties in Some Soybean (Glycine max (L.) Merrill) Varieties


Abstract views: 546 / PDF downloads: 553

Authors

  • Murat Tunçtürk Van YYÜ Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü
  • Mehmet BARIŞ GAP Uluslararası Tarımsal Araştırma ve Eğitim Merkezi Müdürlüğü
  • Tahsin SÖĞÜT Dicle Üniversitesi

DOI:

https://doi.org/10.46291/ISPECJASvol4iss4pp717-731

Keywords:

Çeşit, Ekim zamanı, Soya fasulyesi, Verim, Fenolojik özellikler

Abstract

Abstract: This study was carried out to determine yield properties of some soybean cultivars under different sowing times in Diyarbakır ecological conditions in 2014. Field trial was designed in Completely Randomized Block Design with three replicates at experimental fields of Dicle University, Agricultural Faculty, Field Crops Department. Four different soybean cultivars (Atakişi, Arısoy, Blaze and Nazlıcan) and five different sowing times (1st of May, 20 st of May, 10 st of June, 25 st of June and 5 st of July) were the experimental factors. In this work, some phenological and agronomical parameters of soybean were investigated. As a result of the research, the highest yield of seed (2660.3 kg / ha) and oil (625.10 kg / ha) was obtained from the Arısoy soybean planted on July 5th. In addition, the highest plant height (99.67 cm) was obtained from the Nazlıcan variety planted on May 1st, and the highest pod number (46 units / plant) from  the Atakişi variety planted on May 1st When the results obtained are evaluated, it is concluded that Arısoy soybean can be grown easily in the region.

Keywords: Cultivar, Sowing date, Soybean, Yield, phenological properties

 

References

Anonim, (2014). Diyarbakır Meteoroloji Bölge Müdürlüğü, Aylık Hava Raporları.

Anonim, (2020). Dünya soya fasulyesi üretimi, 2018. http://www.faostat.fao.org/, Erişim tarihi: 21.02.2020.

Baydaş,Y. M., (2009). Van ekolojik koşullarında farklı ekim zamanı uygulamalarının bazı soya fasulyesi (Glycine max (l.) merrill) çeşitlerinde verim ve verim öğelerine etkisinin araştırması .(Yüksek lisans tezi). Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Van.

Bayraktar, N., Eser, V & Mert, M., (2007). Orta-Karadeniz koşullarında, bazı soya (Glycine max (L.) Merill) çeşitlerinin verim ve verim öğelerinin belirlenmesi. Türkiye 7. Tarla Bitkileri Kongresi. Erzurum.

Beyyavaş, V., Haliloğlu, H & Yılmaz, A. (2007). İkinci ürün soya tarımında farklı ekim zamanlarının verim ve verim unsurlarına etkisi. Harran Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi, 2007, 11 (3/4): 23-32.

Çetintaş, Z. & Koç, H. (1993). Tokat yöresinde farklı ekim zamanlarının farklı soya çeşitlerinin verim ve kalitesine etkileri üzerinde araştırmalar. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 10, 193-201.

Erdoğmuş, M., Arslan, D & Olgun, H. (2007). Bazı soya çeşitlerinin organik ve geleneksel yetiştirme sistemlerinde performanslarının karşılaştırılması. 1.Ulusal Yağlı Tohumlu Bitkiler ve Biyodizel Sempozyumu, Samsun.

Gizlenci, Ş., Üstün, A., Acar, M., Dok, M. & Aygün, Y. (2005). Orta Karadeniz Bölgesi sahil kuşağında orta erkenci ve erkenci soya için en uygun ekim zamanının belirlenmesi. Türkiye VI. Tarla Bitkileri Kongresi, Antalya.

Hossain, M. A., Rahman, L., & Shamsuddin A.K.M. (2003). Genotype-environment interaction and stability analysis in soybean, Journal of Biological Sciences, 3 (11): 1026-1031.

Karaaslan, D., Boydak, E & Gür, M. A. (1998). Farklı ekim zamanlarının bazı soya fasulyesi (Glycine max l.) çeşitlerinde verim ve verim komponentlerine etkisi. Harran Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi, 2 (4), 55-64.

Karasu, A., Öz, M & Göksoy, A.T. (2002). Bazı soya fasulyesi (Glycine max (L.) Merill) çeşitlerinin Bursa koşullarına adaptasyonu konusunda bir çalışma. Bursa Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, (2002) 16 (2): 25-34.

Kınacı,G. (2011).Çanakkale koşullarında soya fasulyesi çeşitlerinin verim ve bazı kalite unsurlarının belirlenmesi (Yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya.

Okçu, M., Tozlu, E., Pehluvan, M., Kaya, C., Kumlay, M & Dizikısa, T. (2007). Erzurum-Pasinler ekolojik şartlarında farklı soya fasulyesi (:Glycine max l.) çeşitlerinin uyumu üzerine bir araştırma. 1.Ulusal Yağlı Tohumlu Bitkiler ve Biyodizel Sempozyumu, Samsun

Sincik, M. & Göksoy, A.T. (2012). Farklı soya fasulyesi hat ve çeşitlerinin birinci ve ikinci ürün yetiştirme koşullarında bazı verim ve verim kompenentlerinin belirlenmesi. Türkiye 10. Tarla Bitkileri kongresi, Konya.

Söğüt, T., Öztürk, F & Temiz, M.G. (2005). Farklı olgunlaşma grubuna dahil bazı soya

çeşitlerinin ana ve ikinci ürün koşullarındaki performanslarının karşılaştırılması. VI. Tarla Bitkileri Kongresi, Antalya.

Tayyar, Ş & Gül, M.K. (2007). Bazı soya fasulyesi (Glycine max (L.) genotiplerinin ana ürün olarak Biga şartlarındaki performansları. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi, 17 (2): 55-59

Yaver, S.& Paşa, C 2009. Tekirdağ koşullarında bazı soya fasulyesi çeşitlerinin verim kriterleri üzerine bir araştırma. Türkiye VIII. Tarla Bitkileri Kongresi, Hatay.

Yetgin, S. (2008). Çukurova bölgesinde ana ürün koşullarında bazı soya çeşit ve hatlarının verim ve tarımsal özelliklerinin belirlenmesi üzerine bir araştırma. (Yüksek Lisans Tezi). Çukurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana.

Published

2020-12-04

How to Cite

Tunçtürk, M., Mehmet BARIŞ, & Tahsin SÖĞÜT. (2020). The Effect of Planting Time Applications on Yield and Yield Properties in Some Soybean (Glycine max (L.) Merrill) Varieties. ISPEC Journal of Agricultural Sciences, 4(4), 717–731. https://doi.org/10.46291/ISPECJASvol4iss4pp717-731

Issue

Section

Articles