Ekim Zamanı Uygulamalarının Bazı Soya Fasulyesi (Glycine max (L.) Merrill) Çeşitlerinde Verim ve Verim Özelliklerine Etkisi
Özet Görüntüleme: 499
/ 
PDF İndirme: 509
DOI:
https://doi.org/10.46291/ISPECJASvol4iss4pp717-731Anahtar Kelimeler:
Çeşit, Ekim zamanı, Soya fasulyesi, Verim, Fenolojik özelliklerÖzet
Bu çalışma, 2014 yılında Diyarbakır ekolojik koşullarında 5 farklı ekim zamanı uygulamalarının bazı soya fasulyesi çeşitlerinde verim özellikleri üzerine etkisini belirlemek amacı ile yapılmıştır. Araştırma Dicle Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü deneme alanında Tesadüf Bloklarında Bölünmüş Parseller Deneme Desenine göre üç tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Araştırmada dört değişik soya çeşidi (Atakişi, Arısoy, Blaze, Nazlıcan) beş faklı ekim zamanında (1 Mayıs, 20 Mayıs, 10 Haziran, 25 Haziran, 5 Temmuz) denemeye alınmıştır. Denemede bazı fenolojik ve argonomik özellikleri incelenmiştir. Araştırma sonucunda en yüksek tohum (2660.3 kg/ha) ve yağ verimi (625.1 kg/ha) Arısoy soya çeşidinin 5 Temmuz tarihindeki ekiminden elde edilmiştir. Ayrıca en yüksek bitki boyu (99.67 cm) Nazlıcan çeşidinin 1 Mayıs ekimlerinden, en yüksek bakla sayısı (46 adet/bitki) Atakişi çeşidinin 1 Mayıs ekimlerinden elde edilmiştir. Alınan sonuçlar değerlendirildiğinde Arısoy soya çeşidinin bölgede rahatlıkla yetiştirilebileceği kanısına varılmıştır.
Referanslar
Anonim, (2014). Diyarbakır Meteoroloji Bölge Müdürlüğü, Aylık Hava Raporları.
Anonim, (2020). Dünya soya fasulyesi üretimi, 2018. http://www.faostat.fao.org/, Erişim tarihi: 21.02.2020.
Baydaş,Y. M., (2009). Van ekolojik koşullarında farklı ekim zamanı uygulamalarının bazı soya fasulyesi (Glycine max (l.) merrill) çeşitlerinde verim ve verim öğelerine etkisinin araştırması .(Yüksek lisans tezi). Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Van.
Bayraktar, N., Eser, V & Mert, M., (2007). Orta-Karadeniz koşullarında, bazı soya (Glycine max (L.) Merill) çeşitlerinin verim ve verim öğelerinin belirlenmesi. Türkiye 7. Tarla Bitkileri Kongresi. Erzurum.
Beyyavaş, V., Haliloğlu, H & Yılmaz, A. (2007). İkinci ürün soya tarımında farklı ekim zamanlarının verim ve verim unsurlarına etkisi. Harran Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi, 2007, 11 (3/4): 23-32.
Çetintaş, Z. & Koç, H. (1993). Tokat yöresinde farklı ekim zamanlarının farklı soya çeşitlerinin verim ve kalitesine etkileri üzerinde araştırmalar. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 10, 193-201.
Erdoğmuş, M., Arslan, D & Olgun, H. (2007). Bazı soya çeşitlerinin organik ve geleneksel yetiştirme sistemlerinde performanslarının karşılaştırılması. 1.Ulusal Yağlı Tohumlu Bitkiler ve Biyodizel Sempozyumu, Samsun.
Gizlenci, Ş., Üstün, A., Acar, M., Dok, M. & Aygün, Y. (2005). Orta Karadeniz Bölgesi sahil kuşağında orta erkenci ve erkenci soya için en uygun ekim zamanının belirlenmesi. Türkiye VI. Tarla Bitkileri Kongresi, Antalya.
Hossain, M. A., Rahman, L., & Shamsuddin A.K.M. (2003). Genotype-environment interaction and stability analysis in soybean, Journal of Biological Sciences, 3 (11): 1026-1031.
Karaaslan, D., Boydak, E & Gür, M. A. (1998). Farklı ekim zamanlarının bazı soya fasulyesi (Glycine max l.) çeşitlerinde verim ve verim komponentlerine etkisi. Harran Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi, 2 (4), 55-64.
Karasu, A., Öz, M & Göksoy, A.T. (2002). Bazı soya fasulyesi (Glycine max (L.) Merill) çeşitlerinin Bursa koşullarına adaptasyonu konusunda bir çalışma. Bursa Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, (2002) 16 (2): 25-34.
Kınacı,G. (2011).Çanakkale koşullarında soya fasulyesi çeşitlerinin verim ve bazı kalite unsurlarının belirlenmesi (Yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya.
Okçu, M., Tozlu, E., Pehluvan, M., Kaya, C., Kumlay, M & Dizikısa, T. (2007). Erzurum-Pasinler ekolojik şartlarında farklı soya fasulyesi (:Glycine max l.) çeşitlerinin uyumu üzerine bir araştırma. 1.Ulusal Yağlı Tohumlu Bitkiler ve Biyodizel Sempozyumu, Samsun
Sincik, M. & Göksoy, A.T. (2012). Farklı soya fasulyesi hat ve çeşitlerinin birinci ve ikinci ürün yetiştirme koşullarında bazı verim ve verim kompenentlerinin belirlenmesi. Türkiye 10. Tarla Bitkileri kongresi, Konya.
Söğüt, T., Öztürk, F & Temiz, M.G. (2005). Farklı olgunlaşma grubuna dahil bazı soya
çeşitlerinin ana ve ikinci ürün koşullarındaki performanslarının karşılaştırılması. VI. Tarla Bitkileri Kongresi, Antalya.
Tayyar, Ş & Gül, M.K. (2007). Bazı soya fasulyesi (Glycine max (L.) genotiplerinin ana ürün olarak Biga şartlarındaki performansları. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi, 17 (2): 55-59
Yaver, S.& Paşa, C 2009. Tekirdağ koşullarında bazı soya fasulyesi çeşitlerinin verim kriterleri üzerine bir araştırma. Türkiye VIII. Tarla Bitkileri Kongresi, Hatay.
Yetgin, S. (2008). Çukurova bölgesinde ana ürün koşullarında bazı soya çeşit ve hatlarının verim ve tarımsal özelliklerinin belirlenmesi üzerine bir araştırma. (Yüksek Lisans Tezi). Çukurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2020 ISPEC Journal of Agricultural Sciences
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
