A Research On The Yield And Yield Characteristics Of Some Alfalfa (Medicago sativa L.) Cultivars Grown In Different Sowing Times
Abstract views: 348
/ 
PDF downloads: 182
Keywords:
Alfalfa, quality, sowing date, varieties, yield componentsAbstract
This research was conducted to investigate the effect of diferent sowing dates and cultivars on the herbage yield and some yield characteristics of Medicago sativa grown in the ecological conditions of Gurpinar, Van, Turkey in the vegetation periods of 2006-2009. The trial was performed in the split-plots design with three replicates and the main plots were the sowing dates (20.03.2006, 20.04.2006 and 20.05.2006 with 01.09.2006, 01.10.2006 and 01.11.2006) and the sub-plots were cultivars (Desica, Kayseri, Bilensoy, MA-414, MA-324). In the summer of 2006 one cleaning cutting was taken and the data were obtained from 2007 and 2008. Although there were not the sing differences among the seeding dates in the first year, the highest green herbage yield (2714,3 kg/da) was obtained from the 20 March sawing. There were sign yield differences in the second year and highest green herbage yield (3385.0 kg/da ) was obtained from 20 March sowing. There were not sign differences in the dry matter yield in first year and the yields ranged between 839.9-737.5 kg/da. In the second year, sowing in 20 March gave the highest dry matter yield (1231.9 kg/da ) again. There were important yield differences among the cultivars and Bilensoy had the highest green and dry matter yields in both years (2976.3-969.1 kg/da and 3772.1-1331.2 kg/da, for the first and second years, respectively). Can not be right for planting out in the fall if any could be measured by the yield and yield components.
References
Açıkgöz, E., Ekiz, H., Karagöz, A., 1984. Ankara kıraç koşullarında bazı yonca çeşitlerinin verim ve önemli tarımsal özellikleri. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, (3): 33-39.
Açıkgöz, E., 1995. Yembitkileri. Uludağ Üniversitesi, Yay. No:7, Bursa. 456.
Açıkgöz, E., 2001. Yembitkileri. 3. Baskı. Uludağ Üniversitesi Güçlendirme Vakfı Yayın No: 182. VİPAŞ A.Ş. Yayın No: 58. 584 ss. Bursa.
Ak, İ., 1997. Hayvan Yetiştirme, Yemler ve Hayvan Besleme. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ders Notları No: 71. 143. ss. Bursa.
Aka, M. A., Avcıoğlu, R., 1999. Selçuk Koşullarında 7 Farklı Yonca Çeşidinin Verim ve Diğer Bazı Verim Özellikleri Üzerinde Araştırmalar (yüksek lisans tezi, basılmamış). Ege Üniv., Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Bornova, İzmir.
Akbari, N., Avcıoğlu, R., 1992. Ege Bölgesine Uygun Bazı Yonca (Medicago sativa L.) Çeşitlerinin Agronomik Özellikleri ile Yem Kaliteleri Üzerinde Araştırmalar (doktora tezi, basılmamış). Ege Üni. Fen Bil. Ens., Bornova, İzmir.
Akyıldız, A. R. 1966. Yeşil Yemlerin Saklanması. Yedek Yemler. Ticaret Yemleri. Yemler Bilgisi. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları: 274. Ders Kitabı: 96. Ankara Üniversitesi Basımevi. 208 ss. Ankara.
Akyıldız, A. R. 1969. Yemler Bilgisi. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları: 380. Ders Kitabı: 136. Cilt: 1, 224 ss. Ankara
Alınoğlu, N., Merttürk, H., Özmen, A. T., 1972. Kayseri Yoncası (Medicago sativa var. Kayseri N.A.)’nın Bazı Önemli Morfolojik ve Fizyolojik Özellikleri Üzerinde Araştırmalar. Ankara Çayır-Mer’a ve Zootekni Araştırma Enstitüsü, Yay. No:19, Ankara.
Altınok, S., Karakaya, A., 2002a. Forage Yield of Different Alfalfa Cultivars Under Ankara Conditions., Tr.J. of Agric. For., (26) s: 11-16. TUBİTAK.
Altınok, S., Karakaya, A., 2002b. Bazı Yonca Çeşitlerinin Ankara Koşullarında Yem Verimleri. Turk.J.Agric.For. (26) s:11-15. Ankara.
Anlarsal, A. E., 1996. Çukurova Koşullarında Değişik Yonca (Medicago sativa L.) Çeşitlerinin Bazı Önemli Özelliklerinin Saptanması Üzerinde Bir Araştırma, Ç.Ü.Z.F. Dergisi, 11(3): 119-134.
Avcıoğlu, R., Yıldırım, M. B., Budak, N., 1989. Ege Bölgesine Uygun Yonca Hatlarının Geliştirilmesi ve Adaptasyonu. Ege Üniversitesi Araştırma Fonu, Proje No: 1987/154. s: 56. Bornova, İzmir.
Avcıoğlu, R., Yıldırım, M. B., Tosun, M., 1994. Ege Bölgesine Uygun Yonca Çeşitleri Islahı Amacıyla Intodüksiyonlar ve Yerel Populasyonların Değerlendirilmesi. Tr. J. of Agric. And. Forestry, (18): 131-136. TUBİTAK.
Avcıoğlu, R. , Soya, H. , Geren, H. , Demiroğlu, G. ve Salman, A. 1999. Hasat Dönemlerinin Bazı Değerli Yembitkilerinin Verimine Ve Yem Kalitesine Etkileri Üzerinde Araştırmalar. Türkiye 3. Tarla Bitkileri Kongresi. 15-18 Kasım 1999, Cilt III, Çayır–Mera Yembitkileri ve Yemeklik Dane Baklagiller. ss. 29-34. Adana
Aydın, İ., Acar, Z., Erden, İ., 1994. Samsun Ekolojik Şartlarında Yetiştirilen Bazı Yonca Çeşitlerinin Kuru Ot Ve Ham Protein Verimleri Üzerinde Bir Araştırma. Türkiye I. Tarla Bitkileri Kongresi. 25-29 Nisan 1994, İzmir. 27-31.
Baysal, İ., Manga, İ., Andiç, C., Şılbır, Y., Acar, Z., Terzioğlu, Ö., Polat, T., Erden, İ., Keskin, B., 1995. Yembitkileri Tüketim Projeksiyonları Ve Üretim Hedefleri. TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası, Türkiye Ziraat Mühendisleri Teknik Kongresi. 9-13 Ocak 1995. Tarım Haftası 95 Kongre. Cilt No: 1. T. C. Ziraat Bankası Kültür Yayınları No: 26. ss. 577-597.
Bulgurlu, Ş., Ergül, M., 1978. Yemlerin Fiziksel, Kimyasal ve Biyolojik Analiz Metodları. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları No:127, Bornova, İzmir. 58-76.
Cevheri, A. C., Avcıoğlu, R., 1998. Bornova Koşullarında 11 Farklı Yonca Çeşidinin Verim ve Diğer Bazı Verim Özellikleri Üzerinde Araştırmalar (yüksek lisans tezi, yayınlanmamış). EÜ Fen Bilimleri Enst., Bornova, İzmir.
Dennis, R. E., Schonhorst, M. H., Parsons, D. K., 1981. Alfalfa Variety and Brand Characteristi. Forage and Grain, Univ. of Arizona, U.S. Dept. Agric.
Düzgüneş, O., Kesici, T., Koyuncu, O., Gürbüz, F., 1987. Araştırma ve Deneme Metotları. A.Ü. Ziraat Fak. Yayınları, No: 1021, s: 381, Ders Kitabı:295. Ankara.
Eğinlioğlu, G., Sabancı, C. O., Buğdaycıgil, M., Özpınar, H., 1996. Bazı Yonca (Medicago sativa L.) Çeşitlerinin Menemen Koşullarında Adaptasyonu Üzerinde Bir Araştırma. Türkiye 3. Çayır-Mer’a ve Yembitkileri Kongresi. 17-19 Haziran 1996, Erzurum. 321-327.
Elliott, F. C., Johnson, I. J., Schonhorst, M. H., 1972. Breeding for Forage Yield and Quality. Alfalfa Science and Techonology (Ed. C.H. Hanson) Amer. Soc. Agron. Pupl. No:15, p: 319-333.
Gülcan, H., Anlarsal, A. E., 1988. Çukurova Koşullarına Uygun Yonca Çeşit Islahı Üzerinde Araştırmalar. Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi., 3(2): 89-99.
Gülcan, H., Anlarsal, A. E., 1992. GAP Bölgesinde Sulu Koşullarda Yetişebilecek Yonca Çeşitlerinin Saptanması Üzerinde Araştırmalar. Ç.Ü.Z.F. Genel Yay. No: 32, GAP Yay. No: 61, Adana.
Kır, B., Soya, H., 2008. Kimi Mer’a Tipi Yonca Çeşitlerinin Bazı Verim Ve Kalite Özellikleri Üzerinde Bir Araştırma. Ege Üni. Zir. Fak. Dergisi, 45(1): 11-19.
Karakurt, E., Fırıncıoğlu, H. K., 2005. Farklı Kaynaklardan Sağlanan Yonca (Medicago sativa L.) Populasyonunda Bazı Önemli Özellikler ve Özellikler Arası İlişkiler Üzerinde Bir Araştırma. Türkiye VI. Tarla Bitkileri Kongresi. 5-9 Eylül 2005, Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü, Ankara. 857-862.
Koç, A., Tan, M., 1996. Erzurum Mer’alarında Doğal Olarak Yetişen Melez Yonca (Medicago varia L.)’nın Bazı Özellikleri. Türkiye 3. Çayır-Mer’a ve Yembitkileri Kongresi. 17-19 Haziran 1996, Erzurum. 621-626.
Koç, A., Tan, M., 1997. Tüylü Yonca (Medicago papillosa Boiss.)’nın Bazı Tarımsal Özellikleri Üzerinde Bir Araştırma. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 6(1): 43-48.
Kuşvuran, A., Tansı, V., Sağlamtimur, T., 2005. K.K.T.C. Sulama Koşullarında Yonca (Medicago sativa L.) ve Bazı Buğdaygil yem bitkilerinin adaptasyon kabiliyetlerinin saptanması. Türkiye VI. Tarla Bitkileri Kongresi. 5-9 Eylül 2005, Antalya (Araştırma Sunusu). 1181-1186. Ç. Üni. Zir. Fak. Tarla Bitkileri, Adana.
Manga, İ., 1981. Erzurum Ekolojik Koşullarında Yetiştirilen Önemli Yonca Varyetelerinin Bazı Agronomik, Morfolojik ve Biyolojik Özelliklerinin İncelediği bir Araştırma. Atatürk Üniv. Zir. Fak. Yay. No: 577, Erzurum.
Sas-Institute, 1985. Sas/ State User’s Guide, 6, 03 ed. SAS. Ins.Cary.N.C.
Serin, Y., Tan, M., Erkovan, H. İ., 2005. Yoncada Azot Ve Fosforla Gübrelemenin Kuru Ot Ve Ham Protein Verimi Ile Ham Protein Oranına Etkileri Üzerinde Bir Araştırma. Türkiye 6.Tarla Bitkileri Kongresi. 5-9 Eylül 2005, Erzurum. 953-956.
Soya, H., Kavut, Y. T., 2004. Bazı Yeni Yonca (Medicago sativa L.) Çeşitlerinin Bornova Koşullarındaki Performansları Üzerine Bir Araştırma, (yüksek lisans tezi, basılmamış). Ege Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bornova, İzmir.
Şengül, S., Tahtacıoğlu, L., 1996. Erzurum Ekolojik Şartlarında Farklı Yonca ve Hatlarında Ot ve Ham Protein Verimlerinin Belirlenmesi. Türkiye 3. Çayır-Mer’a ve Yembitkileri Kongresi. 17-19 Haziran 1996, Erzurum. 608-614.
Şılbır, Y., Polat, T., Baytekin, H., Avcıoğlu, R., 1994. Bazı Çok yıllık Baklagil Yembitkilerinin Harran Ovası Sulu Şartlarında Adaptasyonu ve Verim Komponentlerinin Saptanması. Türkiye I. Tarla Bitkileri Kongresi. 25-29 Haziran, İzmir 1-6.
Yılmaz, İ., Deveci, M., Akdeniz, H., Andiç, N., Terzioğlu, Ö., Keskin, B., Andiç, C., 1996. Van Kıraç Şartlarında Bazı Önemli Yonca Varyetelerinin Adaptasyonu Ve Ot Verimi Üzerinde Bir Araştırma. Türkiye 3. Çayır Mera ve Yem Bitkileri Kongresi. 17-19 Haziran 1996, Erzurum. 393-401.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2017 ISPEC Journal of Agricultural Sciences
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
