Bitki Aktivatörünün Bazı Yaygın Fiğ Çeşitlerinde (Vicia sativa L.) Farklı Uygulamalarının Verim Ve Verim Unsurlarına Etkisi
Özet Görüntüleme: 295
/ 
PDF İndirme: 186
DOI:
https://doi.org/10.46291/ISPECJASvol3iss1pp1-8Anahtar Kelimeler:
Yaygın fiğ (Vicia sativa L.), bitki aktivatörü, mega mineral, kalsiyumÖzet
Araştırma, Diyarbakır ekolojik koşullarında bitki aktivatörünün bazı yaygın fiğ çeşitlerinde (Vicia sativa L.) farklı uygulamalarının verim ve verim unsurlarına etkisinin incelenmesi amacıyla, 2014- 2015 üretim yılında GAP Uluslararası Tarımsal Araştırma ve Eğitim Merkezi Müdürlüğü uygulama arazisinde yürütülmüştür. Araştırmada toplam 4 farklı yaygın fiğ çeşidi kullanılmış olup, tarla denemeleri tesadüf bloklarında bölünmüş parseller deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak kurulmuştur. Araştırmada; bitki boyu, yeşil ot verimi, kuru ot verimi, ham protein oranı, ana sap sayısı (adet), yaprak klorofil içeriği (mg kg-1 ), ana sap uzunluğu (cm) gibi bazı özellikler de incelenmiştir. Araştırma sonucuna göre; genotiplerin, bitki boyu değerleri 23.3-47.8 cm, klorofil oranı 37.47-55.23 mg kg-1, yeşil ot verimi 1.20-4.27 kg/bitki, kuru ot verimi 0.32-1.06 kg/bitki, ham protein oranı % 18.57-22.37, ana sap sayısı 2.07-2.53 adet, ana sap uzunluğu 36.27-65.00 cm arasında değişim göstermiştir. Bu sonuçlara göre, Diyarbakır ili iklim ve toprak koşullarında; ot üretimi amacıyla Alper çeşidinin 4 nolu uygulama şeklinde yetiştirilmesi önerilmiştir.
Referanslar
ACAR, Z., AYDIN, İ., ERDEN, İ., 1994. Samsun koşullarında bazı tek yıllık baklagil yem bitkilerinin adaptasyonu ve verimleri üzerinde araştırma. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 1: s.12-22.
AKKEÇİLİ, N. 2001. Farklı Gübre Dozu Uygulamalarının Bazı Fiğ (Vicia spp.) Türlerinin Verim ve Verim Öğelerine Etkileri Üzerine Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Isparta. 48s
ALZUETA, C., CABALLERO, R., REBOLE, A., TREVİN, J., GİL, A., 2001. Crude protein fractions in common vetch (Vicia sativa L.) fresh forage during pod filling. J. Anim. Sci. 2001. 79: pp.2449–2455.
BAŞBAĞ, M., 2004. Diyarbakır Koşullarında Bazı Fiğ Tür ve Varyetelerinde (Vicia Ssp.) Verim Ve Verim Unsurlarının İncelenmesi. Harran Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 2004, 8 (3/4):37-43
BABAT, S., 2011, Diyarbakır Ekolojik Koşullarında Bazı Adi Fiğ (Vicia Sativa L.) Çeşitlerinin Verim Ve Verim Öğelerinin Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma,Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 67s.
HAKYEMEZ, B.H., 2006. Adi Fiğ (Vicia sativa L.)’de Ekim Zamanlarının Ot ve Tane Verimi Üzerine Etkileri. Uludağ Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, 20(1), 47-55, Bursa.
SEYDOŞOĞLU, S., 2014. Diyarbakır Ekolojik Koşullarında Bazı Yaygın Fiğ (Vicia sativa L.) Genotiplerinin Verim ve Verim Unsurlarının Belirlenmesi. Türkiye Tarımsal Araştırmalar Dergisi, 1(2): s.117-127
ÖZKÖSE, A., EKİZ, H., 2005. Burçak (Vicia ervilia (L.) Willd)’ta ekim zamanının verim ve verim öğeleri üzerine etkisi. Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 19 (37): s.13-20. Ayaşan, T., 2010. Burçağın (Vicia ervilia L.) hayvan beslemede kullanılması. Kafkas Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi, 16 (1): s.167-171.
YÜCEL, C., AYAŞAN, T., 2010. Çukurova koşullarında yetiştirilen bazı yaygın fiğ (Vicia sativa L.) çeşitlerinin in vitro yem sindirilebilirliği üzerine farklı inkubasyon zamanlarının etkisi. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, Tokat, 28(2): s.1-8.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2019 ISPEC Journal of Agricultural Sciences
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
