Bazı Cin Darı (Seteria italica (L.) P. Beauv) Genotiplerinin Çukurova Koşullarında Agro-Morfolojik ve Ot Kalite Özellikleri


Özet Görüntüleme: 472 / PDF İndirme: 289

Yazarlar

  • Zeyni DAĞTEKİN Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi
  • Rüştü HATİPOĞLU Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi
  • Celal YÜCEL Şırnak Üniversitesi Ziraat Fakültesi

DOI:

https://doi.org/10.46291/ISPECJASvol4iss3pp422-434

Anahtar Kelimeler:

Cin darı, genotip, agro-morfolojik özellik, ot kalitesi

Özet

Bu araştırma Uluslararası Yarı Kurak Tropik Bölge Tarımsal Araştırma Enstitüsü’nden (ICRISAT) temin edilen cin darısı (Seteria italica (L.) P.Beauv) türüne ait 11 genotipin Çukurova koşullarındaki performanslarını belirlemek amacıyla 2017 yılı yetiştirme mevsiminde yürütülmüştür. Cin darısı genotipleri sıra arası 25 cm, sıra üzeri 10 cm olacak şekilde 5 m uzunluğundaki sıralara birer sıra halinde ekilmiştir. Araştırmada cin darısı genotiplerinde; % 50 çiçeklenmeye erişme süresi, bitki boyu (cm), kardeş sayısı /bitki, yaprak sayısı/ana sap, yeşil ot verimi/bitki, kuru ot verimi/bitki, yaprak oranı (%), kuru maddede ham protein oranı (%), ADF oranı (%), NDF oranı (%) , fosfor oranı (%), kalsiyum oranı (%), magnezyum oranı (%) ve potasyum oranı (%) incelenmiştir. İncelenen cin darısı genotiplerinde % 50 çiçeklenmeye erişme süresinin 47-105 gün, bitki boyunun 92.8-176 cm, bitki başına kardeş sayısının 7.6-40.4 adet, ana sapta yaprak sayısının 10-20.6 adet, yeşil ot veriminin 279.8-662.2 gr, kuru ot veriminin 84.6-164.4 gr, yaprak oranın % 12.7-41.5, ham protein oranının % 10.5-14.3, ADF oranının % 38.8-49.8, NDF oranının % 74.9-85.6, P oranının % 0.363-0.434, Ca oranının % 0.109-0.407, Mg oranının % 0.067-0.256 ve K oranının % 4.144 -4.664 arasında değiştiği saptanmıştır.

Referanslar

Açıkgöz, E. 2001. Yem Bitkileri (3. Baskı). Uludağ üniversitesi güçlendirme vakfı, yayın, (182).

Açıkgöz, E., Altınok, R. H. S., Sancak, C., Tan, A., Uraz, D. 2005. Yem bitkileri üretimi ve sorunları. Türkiye Ziraat Mühendisliği VI. Teknik Kongresi, 503-518.

Aghtape, A.A., Ghanbari, A., Sirousmehr, A., Siahsar, B., Asgharipour, M. Tavssoli, A. 2012. Effect of irrigation with waste water and foliar fertilizer application on some forage characteristics of foxtailmillet (Setaria italica). International Journal of Plant Physiology and Biochem, 3(3): 34-42.

Alçiçek, A., Karaayvaz, B. K. 2002. Çiftçi koşullarında silo yemi yapımında karşılaşılan sorunlar ve çözüm önerileri.

Brunda, S.M., Kamatar, M.Y., Naveenkumar, K.L. Ramling Hundekar Sowmya, H.H. 2015. Evaluatıon of foxtail millet Setaria italica genotypes for grain yield and biophysıcal traits, Journal of Global Biosciences, 4(5): 2142-2149.

Dastenal, M.V., Mirhadi, M.J. Mehrani, A. 2012. The study and comparison of 3 foxtail millet (Setaria italica L.) cultivars in different phenological stages in karaj region. Technical Journal of Engineering and Applied Sciences 2 (3): 62-68.

Ghimire, B.K., Yu, C.Y., Kim, S.H. Chung, M. 2019.Assessment of diversity in the accessions of setaria italica l. based on phytochemical and morphological traits and ISSR markers. Molecules 24 (1486): 1-24.

Heuzé, V., Tran, G. Sauvant D. 2015. Foxtail millet (Setaria italica), forage. Feedipedia, a programme by INRA, CIRAD, AFZ and FAO. https://www.feedipedia.org/node/382 (Erişim Tarihi: 10.04.2020)

Kadkol, S.B. Swaminathan, M. 1955. The nutritive value of Italian millet (Seteria italica). Sci. Cult. 20: 340-341.

Rao, K.E.P., de Wet, J.M.J., Brink, D.E. Mengesha, M.H. 1987. Infraspecific variation and systematics of cultivated setaria italica, foxtail millet (poaceae). Economic Botany, 41 (1): 108-116.

Serin, Y. Tan, M. 2001. Yem Bitkileri Kültürüne Giriş. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, No: 206.

Serin, Y., Tan, M. 2014. Buğdaygil Yembitkileri. Atatürk Üniv. Yay. No: 859, Ziraat Fak. Yay. No: 334, Ders Kit. No: 81, Erzurum, 263 s.

Twidwell, E.K., Boe, A., Kepharr, K.D. 1992. Planting date effects on yield and quality of foxtail millet and three annual legumes . Can. J. Plant Sci. 72: 819-827.

Vetriventhan, M., Upadhyaya, H.D., Dwivedi, S.L., Pattanashetti, S.K. Singh, S.K. 2016. Finger and foxtail millets (M.Singh and D. Upadhyaya, Editors). Genetic and Genomic Resources for Grain Cereals Improvement, Elsevier Inc., Amsterdam, PP: 291-319.

Weichenthal, B. A.,Baltensperger, D. D.,Vogel, K. P., Masterson, S. D., Blumenthal, J. M.,& Krall, J. M. 2003. "G03-1527 Annual Forages for the Nebraska Panhandle". Historical Materials from University of NebraskaLincolnExtension.236.https://digitalcommons.unl.edu/ extensionhist/236.

Yolcu, H. Tan, M. 2008. Ülkemiz yem bitkileri tarımına genel bir bakış. Tarım bilimleri Dergisi 14 (3): 303-312.

Yurtsever, N. 2011. Deneysel İstatislik Metotları. Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı Tarımsal Araştırmalar Genel Müdürlüğü Toprak Gübre ve Su Kaynakları Merkez Araştırma Enstitüsü Yayınları Genel Yayın No: 121 Teknik Yayın No 56,800s.

İndir

Yayınlanmış

2020-09-16

Nasıl Atıf Yapılır

Zeyni DAĞTEKİN, Rüştü HATİPOĞLU, & Celal YÜCEL. (2020). Bazı Cin Darı (Seteria italica (L.) P. Beauv) Genotiplerinin Çukurova Koşullarında Agro-Morfolojik ve Ot Kalite Özellikleri. ISPEC Tarım Bilimleri Dergisi, 4(3), 422–434. https://doi.org/10.46291/ISPECJASvol4iss3pp422-434

Sayı

Bölüm

Makale